DeletedUser
ik ben benieuwd of ik er ook in kom(waarsch. niet maarja)
-
Howdy, cowboy of cowgirl! Nieuw op het forum?
Als je wilt deelnemen aan het forum heb je een forumaccount nodig. Registeer er snel een!
Heb je al een forumaccount? Dan kun je hier inloggen.
DeletedUser
Ik baseer het op echte gebeurtenissen die er zijn in Arizona. Helaas zit jij er niet bij en ik ken je ook niet
welke Arizona bedoel je
DeletedUser
maar arizona kent mij wel 
de stad op w7 overigens en ik was altijd een geweldige vriend van arizonaXD
de stad op w7 overigens en ik was altijd een geweldige vriend van arizonaXD
DeletedUser385
helaas speel ik niet in arizona
DeletedUser
Het is de Legends of Arizona op w3 dus 
Heb één keer een verhaaltje van w2 geschreven, omdat dat twee zeer bizarre fortgevechten waren. Dat weet ruud99 vast nog wel
Heb één keer een verhaaltje van w2 geschreven, omdat dat twee zeer bizarre fortgevechten waren. Dat weet ruud99 vast nog wel
DeletedUser
dat moet ruud99 nog wel weten zeg :eek:
die ving toen voor ons de kogels op ..
en er werd ook veel met lege wishkey flessen gegooid en daarna hadden we water party ruud
die ving toen voor ons de kogels op ..
en er werd ook veel met lege wishkey flessen gegooid en daarna hadden we water party ruud
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser12132
nieuw verhaal?
komt er binnekort nog een verhaal?
komt er binnekort nog een verhaal?
DeletedUser12132
Er komt zeker niks meer
DeletedUser
Het is op dit moment druk in mijn leven ja, maar als er weer wat leuks gebeurd, schrijf ik erover hoor. Ik stop hier niet mee
DeletedUser
Het is op dit moment druk in mijn leven ja, maar als er weer wat leuks gebeurd, schrijf ik erover hoor. Ik stop hier niet mee
gelukkig
DeletedUser12132
Hup mensen zorg dat er wat leuks gebeurd!
DeletedUser
Nieuwbouw
In de loop van de ochtend rijdt ik terug op mijn paard naar de stad. Ik snuif de frisse lucht op en verwacht een mooie dag. Alleen in een fort slapen is erg saai, daarom ga ik dichtbij de stad spullen verzamelen voor het fort.
Vlakbij de stad hoor ik materiaal vallen en verschillend gepraat van mensen. Brandend van nieuwsgierigheid galoppeer ik de stad binnen. Vlak voor Sjaak kom ik tot stilstand. In zijn hand heeft Sjaak een hamer en in zijn mond er achter zijn oor steken wat spijkers. “Wat gebeurt hier?” vraag ik. Sjaak kan niet antwoorden en draait zijn hoofd naar Harres die toe staat te kijken me zijn armen over elkaar. Ik spring van mijn paard en loop naar Harres toe. “Goedemorgen Harres! Wat is hier aan de hand?” Harres hoort me niet, want ineens schreeuwt hij hard: “VERDOMME JIJ DAAR! LAAT DAT NIET VALLEN, DAT KOST GELD!” Ik schiet in de lach. “Ze weten ook niet meer hoe ze moeten bouwen, Mani.” Zegt hij tegen me. Tussen mijn lachen door vraag ik: “Wat komt daar te staan?” “Elke stad krijgt nu een sheriff en een markt. Je moet hem wel eerst bouwen natuurlijk. Hij moet wel ergens kunnen wonen. Op de markt kun je je eigen spullen verkopen en spullen van anderen kopen.” Ik knik goedkeurend. “Nou, ik ben benieuwd!”
Een paar uur later staat er inderdaad het begin van het sheriffkantoor en een markt. Het is even wennen, maar het past wel bij de stad. Goedkeurend kijk ik naar de bouwers die hard aan het werk zijn. Een luid kabaal doet me omkijken. Dvdnerddaan en martijn7 komen springend de stad in. “Vet cool, ik ga dat sowieso met je ruilen. Wel voor meer he, wil er wel nog wat aan verdienen.” De onderhandelingen gaan maar door. “Stil eens! Er moet hier rustig gebouwd kunnen worden!” zie ik Sjaak tegen de twee roepen. Ze blozen allebei en rennen weer de stad uit.
De rust keert terug en ik besluit nog op wat bevers te jagen.
Met de bevervallen voor het fort in mijn zakken, keer ik vermoeid terug naar de stad. Het is rustiger dan vanmiddag, want zo te zien zijn de gebouwen al af. Nieuwsgierig ga ik even een kijkje nemen, ook al heb ik zo’n trek. Ik loop het gebouw van de sheriff binnen. Er is niemand te zien. Waarschijnlijk allemaal aan het eten. In zijn kantoor hangen wat affiches. ‘WANTED’ staat erop met een foto, een naam en een geldbedrag. Mijn ogen glinsteren. Wauw, eindelijk kunnen we eens echt premiejagen op mensen. De deur van het kantoor slaat open. Lierse00 stormt naar binnen. “Waar is de sheriff?” Ik haal mijn schouders op. “Ik kom mijn premie ophalen! Ik heb er eentje flauw geschoten!” en hij wijst naar een poster. Een premie van $909 stond op het hoofd van de gezochte. Lierse00 draait zich om en sprint het kantoor weer uit.
De markt is de volgende plaats waar ik even wil gaan kijken. Daar zijn er wat meer mensen. Ik vraag me af of ze wel iets te eten willen. Op de markt staan kraampjes met daarboven het soort wat ze willen verkopen. Bij ‘Kledij’ hoor ik Neelis roepen: “Nachthemd te koop! Wil iemand?!” Er lopen ook mensen tussen die niet van onze stad zijn en er hangt een goede sfeer. Mijn oor trekt de aandacht van een giechelende stem: “Kippen te koop! Kippen te..” en verder komt hij niet. DonteX. Lachend loop ik naar het kraampje producten. “Ze kunnen hier beter ‘goedbedoelde rotzooi’ bovenzetten.” Grinnik ik. “Wil je er niet eentje? Kijk hoe lief ze zijn!” vraagt DonteX met puppyogen. Ik kijk naar de drie kippen die DonteX vasthoudt. Eentje krijgt het voor elkaar zich los te rukken en springt op het kraampje. “Die mag je gratis hebben, Mani. Speciaal voor jou.” Lacht DonteX. “Ik zet wel een premie op de kip!”
Mijn blik valt op de ring die bij het bestelen van lijken is gevonden. Ik bied er $800 voor en ik mag hem de volgende dag gaan halen, want hij is niet hier op de markt.
Met een glimlach loop ik terug naar het kantoor van de sheriff. Met twee voeten op tafel hangt de sheriff onderuit. “Wat kan ik voor je doen, dame?” vraagt hij. “Zou ik een premie mogen uitschrijven?” grinnik ik. De sheriff zit rechtop. “Het is toch wel serieus he?” Ik knik snel. “Het is erg belangrijk, mag ik er wat kleine papiertjes bij zodat ik het in de stad kan verspreiden?” De sheriff zucht en trekt een la open. “Vooruit dan maar, omdat je een mooie dame bent. Maar owee als je stout bent, dan zet ik hoogstpersoonlijk een premie op jou hoofd!”
Met prachtige kleine affiches loop ik het kantoor uit. Er vlak buiten proest ik het uit. Ik steek mijn hand uit en wacht op een vlaagje wind. Ik heb geluk en een perfecte windvlaag waait door mijn haar. De affiches in mijn hand laat ik los en door de hele stad wordt nu verspreid:
WANTED
Kip (el pollo diablo)
Gezocht wegens:
1x Ontsnapping uit de Gevangenis
$1000
~Mani
In de loop van de ochtend rijdt ik terug op mijn paard naar de stad. Ik snuif de frisse lucht op en verwacht een mooie dag. Alleen in een fort slapen is erg saai, daarom ga ik dichtbij de stad spullen verzamelen voor het fort.
Vlakbij de stad hoor ik materiaal vallen en verschillend gepraat van mensen. Brandend van nieuwsgierigheid galoppeer ik de stad binnen. Vlak voor Sjaak kom ik tot stilstand. In zijn hand heeft Sjaak een hamer en in zijn mond er achter zijn oor steken wat spijkers. “Wat gebeurt hier?” vraag ik. Sjaak kan niet antwoorden en draait zijn hoofd naar Harres die toe staat te kijken me zijn armen over elkaar. Ik spring van mijn paard en loop naar Harres toe. “Goedemorgen Harres! Wat is hier aan de hand?” Harres hoort me niet, want ineens schreeuwt hij hard: “VERDOMME JIJ DAAR! LAAT DAT NIET VALLEN, DAT KOST GELD!” Ik schiet in de lach. “Ze weten ook niet meer hoe ze moeten bouwen, Mani.” Zegt hij tegen me. Tussen mijn lachen door vraag ik: “Wat komt daar te staan?” “Elke stad krijgt nu een sheriff en een markt. Je moet hem wel eerst bouwen natuurlijk. Hij moet wel ergens kunnen wonen. Op de markt kun je je eigen spullen verkopen en spullen van anderen kopen.” Ik knik goedkeurend. “Nou, ik ben benieuwd!”
Een paar uur later staat er inderdaad het begin van het sheriffkantoor en een markt. Het is even wennen, maar het past wel bij de stad. Goedkeurend kijk ik naar de bouwers die hard aan het werk zijn. Een luid kabaal doet me omkijken. Dvdnerddaan en martijn7 komen springend de stad in. “Vet cool, ik ga dat sowieso met je ruilen. Wel voor meer he, wil er wel nog wat aan verdienen.” De onderhandelingen gaan maar door. “Stil eens! Er moet hier rustig gebouwd kunnen worden!” zie ik Sjaak tegen de twee roepen. Ze blozen allebei en rennen weer de stad uit.
De rust keert terug en ik besluit nog op wat bevers te jagen.
Met de bevervallen voor het fort in mijn zakken, keer ik vermoeid terug naar de stad. Het is rustiger dan vanmiddag, want zo te zien zijn de gebouwen al af. Nieuwsgierig ga ik even een kijkje nemen, ook al heb ik zo’n trek. Ik loop het gebouw van de sheriff binnen. Er is niemand te zien. Waarschijnlijk allemaal aan het eten. In zijn kantoor hangen wat affiches. ‘WANTED’ staat erop met een foto, een naam en een geldbedrag. Mijn ogen glinsteren. Wauw, eindelijk kunnen we eens echt premiejagen op mensen. De deur van het kantoor slaat open. Lierse00 stormt naar binnen. “Waar is de sheriff?” Ik haal mijn schouders op. “Ik kom mijn premie ophalen! Ik heb er eentje flauw geschoten!” en hij wijst naar een poster. Een premie van $909 stond op het hoofd van de gezochte. Lierse00 draait zich om en sprint het kantoor weer uit.
De markt is de volgende plaats waar ik even wil gaan kijken. Daar zijn er wat meer mensen. Ik vraag me af of ze wel iets te eten willen. Op de markt staan kraampjes met daarboven het soort wat ze willen verkopen. Bij ‘Kledij’ hoor ik Neelis roepen: “Nachthemd te koop! Wil iemand?!” Er lopen ook mensen tussen die niet van onze stad zijn en er hangt een goede sfeer. Mijn oor trekt de aandacht van een giechelende stem: “Kippen te koop! Kippen te..” en verder komt hij niet. DonteX. Lachend loop ik naar het kraampje producten. “Ze kunnen hier beter ‘goedbedoelde rotzooi’ bovenzetten.” Grinnik ik. “Wil je er niet eentje? Kijk hoe lief ze zijn!” vraagt DonteX met puppyogen. Ik kijk naar de drie kippen die DonteX vasthoudt. Eentje krijgt het voor elkaar zich los te rukken en springt op het kraampje. “Die mag je gratis hebben, Mani. Speciaal voor jou.” Lacht DonteX. “Ik zet wel een premie op de kip!”
Mijn blik valt op de ring die bij het bestelen van lijken is gevonden. Ik bied er $800 voor en ik mag hem de volgende dag gaan halen, want hij is niet hier op de markt.
Met een glimlach loop ik terug naar het kantoor van de sheriff. Met twee voeten op tafel hangt de sheriff onderuit. “Wat kan ik voor je doen, dame?” vraagt hij. “Zou ik een premie mogen uitschrijven?” grinnik ik. De sheriff zit rechtop. “Het is toch wel serieus he?” Ik knik snel. “Het is erg belangrijk, mag ik er wat kleine papiertjes bij zodat ik het in de stad kan verspreiden?” De sheriff zucht en trekt een la open. “Vooruit dan maar, omdat je een mooie dame bent. Maar owee als je stout bent, dan zet ik hoogstpersoonlijk een premie op jou hoofd!”
Met prachtige kleine affiches loop ik het kantoor uit. Er vlak buiten proest ik het uit. Ik steek mijn hand uit en wacht op een vlaagje wind. Ik heb geluk en een perfecte windvlaag waait door mijn haar. De affiches in mijn hand laat ik los en door de hele stad wordt nu verspreid:
WANTED
Kip (el pollo diablo)
Gezocht wegens:
1x Ontsnapping uit de Gevangenis
$1000
~Mani
DeletedUser
el pollo diablo betekent de duivelse kip
DeletedUser
haha, prachtig verhaal weer.
DeletedUser
zijn altijd prachte verhalen. leuke ontspanning
DeletedUser12132
leuk verhaal ik kan niet wachten tot het volgende verhaal!
DeletedUser
Ze zullen wel weer komen
DeletedUser
He man je inspireert mij misschien dat ik ook wel zoiets wil beginnen alleen zal het niet zo goed zijn als dit
DeletedUser10652
Haha, weer mooi geschreven Mani!
DeletedUser
Kinderspel
’s Morgens in de saloon is er niemand te zien. Ik neem dankbaar mijn ontbijt aan van Henry en eet genietend de versgebakken eieren op. Toch ben ik niet alleen in de saloon. Ik ontdek de schaduw van Waupee. Nadat ik mijn ontbijt heb opgegeten, schuif ik bij hem aan tafel. Uit de pijp van Waupee dwarrelt een speelse rook. De kleuren veranderen af en toe en het ziet er schattig uit. Om niet gehypnotiseerd te raken kijk ik in de ogen van Waupie die dwars door me heen kijken. Waupee stelt zijn ogen in op de mijne, geeft me een knikje en kijkt daarna opnieuw door me heen. Bij Waupee hoef je niet te praten, blikken zeggen al duizend woorden.
Genoeg gehad van de stilte, stap ik uit de saloon. Meteen word ik overvallen. “MANI! Hier is je paard!” roept Sjaak. Teugels worden in mijn hand geduwd en in een reflex spring ik op mijn paard dat van schrik begint te galopperen. Ik houd me stevig vast en probeer recht op het paard te komen. We stuiven de stad uit. Eindelijk glijd ik goed in mijn zadel en zie dat we met een hoop aan het galopperen zijn. Het belooft een prachtige dag te worden en ik geniet van het snelle ritje.
Abrupt wordt er geremd en ik zie DonteX van zijn paard springen en hij begint te joggen. Voor ons is een immens groot graanveld. Er lijkt geen einde te zijn. DonteX nadert het veld en het graan komt maar net onder zijn heupen. Meerderen stappen af en ook ik volg het voorbeeld. Iemand slaakt een indianenkreet en ineens begint iedereen te rennen. Lachend rennen we door het zonovergoten veld en niemand die tekenen van vermoeidheid vertoont. Alles is goed. Met mijn handen glijd ik over het graan. Het is een prettig en gelukgevend gevoel.
Het graangevoel wordt verstoort. Ik struikel over sopy die languit in het veld ligt. Hij pakt mijn arm beet en wijst naar de lucht. “Kijk, Mani. Zie je daar in die wolk ook Harres met een hele grote neus?” Meteen zie ik wat hij bedoelt en ik smoor mijn lach in sopy’s schouder. Meer mensen laten zich vallen in het gras en zoeken gekke figuren in de wolken. Af en toe hoor je hard gelach als er weer iets raars wordt gezien. Er zijn niet veel wolken en al gauw zijn alle mogelijke figuren voorbij geweest.
Een smerig geluid naast me doet me opkijken. Ik draai me om en zie sopy met een rood gezicht. “SOPY!” schreeuw ik. Sopy lijkt geen pijn te hebben. Met zijn hand veegt hij wat van zijn gezicht af en ruikt eraan. “Haha! Dat is een stuk tomaat!” en ik zie dat Neelis zich uit de voeten maakt. Ik kijk eens goed naar de omgeving en zie dat het graanveld overgaat in een tomatenveld. Achter het veld staat een oud en vergeten fort van ons. “Laten we een tomatenfortgevecht doen!” roept lierse00. Iedereen stemt ermee in en meteen verzamelen we tomaten.
Met een oud fortgeweer in mijn handen en genoeg tomaten sta ik te wachten op de muur. Ik ben ingedeeld bij de verdediging. Een beetje giechelig wacht ik af. Aan een schreeuw van een aanvaller te horen, is het gevecht gestart. Ik barst meteen in lachen uit. Met allemaal bladeren op het hoofd komen de aanvallers aansluipen. Ze stellen zich vlak achter mekaar op en richten op ons. Ik stop snel een tomaat in mijn geweer en richt op het hoofd van dvdnerddaan waar ik zo zijn bladeren van zijn hoofd afschiet. De aanvallers reageren en om me heen hoor ik luide ‘FLATSJ’ geluiden. Het is niet om aan te zien. Ik kijk over het randje van de muur en zie de tomaten ervanaf druipen. Overal hoor ik gelach en mensen die “Gatverdamme” zeggen. De aanvallers verplaatsen zich en ik richt op Sjaak die lijkt te slapen achteraan. Ik raak nog net zijn enkel en als een klein kind schater ik het uit. Sjaak kijkt me vernietigend aan en richt op mij. Het volgende moment zit mijn arm onder de tomatensmurrie en nu is het mijn beurt om “Gatverdamme” te zeggen. De aanvallers zijn het zat en met sopy voorop bestormen ze de voorkant van het fort. Harres die ineens naast me staat zegt: “Hehe Mani. Ik ga eens even Sjaak verassen.” Ik grinnik al bij het idee. Ik doe een extra grote tomaat in mijn geweer en we wachten de aanvallers op die door de kreten dichterbij komen. Het hoofd van WestDemon verschijnt als eerste boven de muur uit. Die had blijkbaar even moeten wachten, want we horen woeste kreten onder ons. Iedereen richt en rood van de tomaten valt WestDemon van de muur. Die is uitgeschakeld.
“SPRINGEN!” horen we sopy van onderen schreeuwen. De volgende is Sjaak die boven komt. Zoals beloofd verrast Harres hem even. Een dikke tomaat belandt in het gezicht van Sjaak. “HARRES! Ik pak jou!” Harres lacht en begint over de muur te rennen met Sjaak achter zich aan. Ik maak me uit de voeten en ren op de vlag om die te verdedigen. Alle aanvallers staan nu op de muur. Overal klinken uiteenspringende tomaten en keihard gelach. Eerlijk spel is er niet meer bij. Ik wil wegduiken achter een huisje, maar sopy heeft me al gezien. “MANIRUN!” tegelijkertijd sprinten ze naar de vlag. Ik gil en meteen snellen mensen uit het fort naar me toe. Ik grijp snel een tomaat en gooi die in de richting van Jerico die hem in zijn nek krijgt. Sopy heeft zijn wapen op mij gericht en schiet. Ik doe snel mijn ogen dicht, maar voel geen smurrie op mijn lichaam. Ik doe één oog open en zie dat lierse00 voor me is gesprongen.
Het volgende moment smeert iedereen mekaar onder met overig tomatensap. We rennen achter elkaar om de huisjes en verstoppen ons. “Wij hebben gewonnen!” hoor ik joeylegende schreeuwen. Ik ren om de hoek van het huisje heen en zie hem met de oude vlag in zijn hand staan. “Verdorie!” roept Klungelbeest en hij gooit zijn laatste tomaat dwars door de vlag heen.
Vlakbij het fort is een beekje waar we de vieze tomaten van ons afwassen. Er wordt nog flink nagelachen en sommigen gaan nog even door door mekaar nat te spetteren. Ik zit met mijn voeten in het water en was met mijn handen alles af.
Dan is het tijd om weer naar huis te gaan. Hongerig zoeken we onze paarden op en vertrekken naar huis. Eenmaal weer in de stad stap ik rozig de saloon binnen. Henry heeft een lange tafel neergezet en een paar mensen drinken onderuitgezakt wat whisky. Ik plof neer op een stoel en doe geen moeite meer om een glas in te schenken, maar drink zo uit de fles. Ik kijk de saloon rond en nog altijd zit Waupee in de hoek. Hij kijkt me aan en voor het eerst zie ik een glimlach verschijnen, die net zo snel komt als dat hij verdwijnt…
~Mani
’s Morgens in de saloon is er niemand te zien. Ik neem dankbaar mijn ontbijt aan van Henry en eet genietend de versgebakken eieren op. Toch ben ik niet alleen in de saloon. Ik ontdek de schaduw van Waupee. Nadat ik mijn ontbijt heb opgegeten, schuif ik bij hem aan tafel. Uit de pijp van Waupee dwarrelt een speelse rook. De kleuren veranderen af en toe en het ziet er schattig uit. Om niet gehypnotiseerd te raken kijk ik in de ogen van Waupie die dwars door me heen kijken. Waupee stelt zijn ogen in op de mijne, geeft me een knikje en kijkt daarna opnieuw door me heen. Bij Waupee hoef je niet te praten, blikken zeggen al duizend woorden.
Genoeg gehad van de stilte, stap ik uit de saloon. Meteen word ik overvallen. “MANI! Hier is je paard!” roept Sjaak. Teugels worden in mijn hand geduwd en in een reflex spring ik op mijn paard dat van schrik begint te galopperen. Ik houd me stevig vast en probeer recht op het paard te komen. We stuiven de stad uit. Eindelijk glijd ik goed in mijn zadel en zie dat we met een hoop aan het galopperen zijn. Het belooft een prachtige dag te worden en ik geniet van het snelle ritje.
Abrupt wordt er geremd en ik zie DonteX van zijn paard springen en hij begint te joggen. Voor ons is een immens groot graanveld. Er lijkt geen einde te zijn. DonteX nadert het veld en het graan komt maar net onder zijn heupen. Meerderen stappen af en ook ik volg het voorbeeld. Iemand slaakt een indianenkreet en ineens begint iedereen te rennen. Lachend rennen we door het zonovergoten veld en niemand die tekenen van vermoeidheid vertoont. Alles is goed. Met mijn handen glijd ik over het graan. Het is een prettig en gelukgevend gevoel.
Het graangevoel wordt verstoort. Ik struikel over sopy die languit in het veld ligt. Hij pakt mijn arm beet en wijst naar de lucht. “Kijk, Mani. Zie je daar in die wolk ook Harres met een hele grote neus?” Meteen zie ik wat hij bedoelt en ik smoor mijn lach in sopy’s schouder. Meer mensen laten zich vallen in het gras en zoeken gekke figuren in de wolken. Af en toe hoor je hard gelach als er weer iets raars wordt gezien. Er zijn niet veel wolken en al gauw zijn alle mogelijke figuren voorbij geweest.
Een smerig geluid naast me doet me opkijken. Ik draai me om en zie sopy met een rood gezicht. “SOPY!” schreeuw ik. Sopy lijkt geen pijn te hebben. Met zijn hand veegt hij wat van zijn gezicht af en ruikt eraan. “Haha! Dat is een stuk tomaat!” en ik zie dat Neelis zich uit de voeten maakt. Ik kijk eens goed naar de omgeving en zie dat het graanveld overgaat in een tomatenveld. Achter het veld staat een oud en vergeten fort van ons. “Laten we een tomatenfortgevecht doen!” roept lierse00. Iedereen stemt ermee in en meteen verzamelen we tomaten.
Met een oud fortgeweer in mijn handen en genoeg tomaten sta ik te wachten op de muur. Ik ben ingedeeld bij de verdediging. Een beetje giechelig wacht ik af. Aan een schreeuw van een aanvaller te horen, is het gevecht gestart. Ik barst meteen in lachen uit. Met allemaal bladeren op het hoofd komen de aanvallers aansluipen. Ze stellen zich vlak achter mekaar op en richten op ons. Ik stop snel een tomaat in mijn geweer en richt op het hoofd van dvdnerddaan waar ik zo zijn bladeren van zijn hoofd afschiet. De aanvallers reageren en om me heen hoor ik luide ‘FLATSJ’ geluiden. Het is niet om aan te zien. Ik kijk over het randje van de muur en zie de tomaten ervanaf druipen. Overal hoor ik gelach en mensen die “Gatverdamme” zeggen. De aanvallers verplaatsen zich en ik richt op Sjaak die lijkt te slapen achteraan. Ik raak nog net zijn enkel en als een klein kind schater ik het uit. Sjaak kijkt me vernietigend aan en richt op mij. Het volgende moment zit mijn arm onder de tomatensmurrie en nu is het mijn beurt om “Gatverdamme” te zeggen. De aanvallers zijn het zat en met sopy voorop bestormen ze de voorkant van het fort. Harres die ineens naast me staat zegt: “Hehe Mani. Ik ga eens even Sjaak verassen.” Ik grinnik al bij het idee. Ik doe een extra grote tomaat in mijn geweer en we wachten de aanvallers op die door de kreten dichterbij komen. Het hoofd van WestDemon verschijnt als eerste boven de muur uit. Die had blijkbaar even moeten wachten, want we horen woeste kreten onder ons. Iedereen richt en rood van de tomaten valt WestDemon van de muur. Die is uitgeschakeld.
“SPRINGEN!” horen we sopy van onderen schreeuwen. De volgende is Sjaak die boven komt. Zoals beloofd verrast Harres hem even. Een dikke tomaat belandt in het gezicht van Sjaak. “HARRES! Ik pak jou!” Harres lacht en begint over de muur te rennen met Sjaak achter zich aan. Ik maak me uit de voeten en ren op de vlag om die te verdedigen. Alle aanvallers staan nu op de muur. Overal klinken uiteenspringende tomaten en keihard gelach. Eerlijk spel is er niet meer bij. Ik wil wegduiken achter een huisje, maar sopy heeft me al gezien. “MANIRUN!” tegelijkertijd sprinten ze naar de vlag. Ik gil en meteen snellen mensen uit het fort naar me toe. Ik grijp snel een tomaat en gooi die in de richting van Jerico die hem in zijn nek krijgt. Sopy heeft zijn wapen op mij gericht en schiet. Ik doe snel mijn ogen dicht, maar voel geen smurrie op mijn lichaam. Ik doe één oog open en zie dat lierse00 voor me is gesprongen.
Het volgende moment smeert iedereen mekaar onder met overig tomatensap. We rennen achter elkaar om de huisjes en verstoppen ons. “Wij hebben gewonnen!” hoor ik joeylegende schreeuwen. Ik ren om de hoek van het huisje heen en zie hem met de oude vlag in zijn hand staan. “Verdorie!” roept Klungelbeest en hij gooit zijn laatste tomaat dwars door de vlag heen.
Vlakbij het fort is een beekje waar we de vieze tomaten van ons afwassen. Er wordt nog flink nagelachen en sommigen gaan nog even door door mekaar nat te spetteren. Ik zit met mijn voeten in het water en was met mijn handen alles af.
Dan is het tijd om weer naar huis te gaan. Hongerig zoeken we onze paarden op en vertrekken naar huis. Eenmaal weer in de stad stap ik rozig de saloon binnen. Henry heeft een lange tafel neergezet en een paar mensen drinken onderuitgezakt wat whisky. Ik plof neer op een stoel en doe geen moeite meer om een glas in te schenken, maar drink zo uit de fles. Ik kijk de saloon rond en nog altijd zit Waupee in de hoek. Hij kijkt me aan en voor het eerst zie ik een glimlach verschijnen, die net zo snel komt als dat hij verdwijnt…
~Mani