• Howdy, cowboy of cowgirl! Nieuw op het forum?
    Als je wilt deelnemen aan het forum heb je een forumaccount nodig. Registeer er snel een!
    Heb je al een forumaccount? Dan kun je hier inloggen.

Verhaal: Het contract

DeletedUser

Intro:

We zitten in het wilde westen, waar vreemde dingen gebeuren, David, meot zijn familie en hun eigendom redden!

David: een nieuwsgierige jongeman, die kan lezen, schrijven en rekenen
Joey: de broer van David, welja, de stiefbroer
Bob the warned: de sherrif, stinkend rijk, en slecht, kortom: een misdadiger!
Rian: vader van David
Joah: de vriend van David, een kruimeldief...


Hoofdstuk 1: De ontvoering

W..w..wa...t wat?! waar ben ik!" schreeuwt David, die ontvoerd is door Bob... "Wat wil je van me?!". Bob lacht en kijkt hem recht in de ogen aan: "Alles wat je weet!". "Weet van wat?!" snakt David terug. Bob zijn lach verdwijnd, en hij kijkt recht in de ogen van David: "Ik hou het simpel: waar is Joah?". "Weet ik niet" zegt David, wanneer hij in tranen uitbarst. "Echt niet..." propt David er nog uit. Bob twijfeld: weet hij het echt niet, of is hij het slim aan het spelen? Bob besluit toch maar om David ergens te dumpen, wie weet... wie weet komt er iemand achter?!


Hoofdstuk 2: Kom je mee?

"David... David! Davi-i-id!" David word wakker, Joah en Joey zitten naast hem, in de grote stal van papa. "Wat is er gebeurd?" vraagt Joey aandringerig. "Niks... waar is het contract?" vraagt David. "In de schuur natuurlijk!" zegt Joah iets te luid. Dan ging het snel: Rian slaat Joah aan de kant en trekt David mee, wanneer Joey snel een stok pakt, maar toen kwam Joah en die trok David weer mee, Rian pakt zijn geweer, en dan...

David word wakker, in het bed, naast hem zit Rian, hij is wakker, maar wilt zijn ogen niet opendoen. Het liefst was hij nu dood... Dan meost hij het contract niet verbergen voor Bob, die ondertussen wist dat Joah het contract had... "In de schuur" hoorde David, hij springt op en kijkt in het deurgat. Hij droomde niet: daar stond Joah, ongedeerd, wat was er gebeurd? Dan kijkt hij naar de persoon met wie Joah praat: Nee... Nee... NEE!! NEE NEE NEE NEE! : toch was het zo, daar stond Bob... Even was hij verloren, zou hij nu de waarheid vertellen? Het contract, dat de boerderij van Papa, Opa, Oma, en Joey zou verkopen, zou nu in de handen van Bob komen! Hij barst in tranen uit en rent naar het deurgat, dan hoort hij een schot: Rian schoot... hij sloot zijn ogen en keek niet, alles wat hij hoorde was: "Kom je mee?"


WORD VERVOLGD
 

DeletedUser

had 't wat drukker dan verwacht (ging onverwacht fonduen, was lekker :D)

Hoofdstuk 1: De ontvoering

W..w..wa...t wat?! (w...wat? is lang genoeg ;) waar ben ik!" schreeuwt David, die ontvoerd is door Bob... (wil je spanning opbouwen moet je bepaalde dingen niet vertellen, verkeerd vertellen o.i.d. Door de naam van de kidnapper te geven verbreek je direct een deel van de spanning) "Wat wil je van me?!"
(nieuwe spreker = op nieuwe regel beginnen)Bob lacht en kijkt hem recht in de ogen aan: "Alles wat je weet!"
"Weet van wat?!" snakt David terug.
Bob zijn lach verdwijnt en (of een komma, of 'en') hij kijkt recht in de ogen van David: "Ik hou het simpel: "waar is Joah?" (altijd leestekens voor de aanhalingstekens, een vraagteken/uitroepteken telt al als punt, dus deze kan je weglaten)
"Weet ik niet," zegt David, wanneer hij in tranen uitbarst.
"Echt niet..." propt David er nog uit.
Bob twijfelt: weet hij het echt niet, of is hij het slim aan het spelen? Bob besluit toch maar om David ergens te dumpen, wie weet... wie weet komt er iemand achter?!


Hoofdstuk 2: Kom je mee?

"David... David! Davi-i-id!" David word wakker, Joah en Joey zitten naast hem, in de grote stal van papa.
"Wat is er gebeurd?" vraagt Joey aandringerig.
"Niks... waar is het contract?" vraagt David.
"In de schuur natuurlijk!" zegt Joah iets te luid. Dan ging het snel: Rian slaat Joah aan de kant en trekt David mee, wanneer Joey snel een stok pakt, maar toen kwam Joah en die trok David weer mee, Rian pakt zijn geweer, en dan...



tot zover verbeter ik het, grammaticaal is het redelijk, niet perfect, maar zeker goed. Het verhaal is nog wat te kort om er een oordeel over te geven, zoals bijna alle verhalen hiero, mist het beschrijvingen. Ahja, voor ik het vergeet, denk eraan in welke tijd je schrijft. Of in v.t. of in t.t. niet afwisselend ;). De natuur van de (meeste) mens(en) is om verhalen in verleden tijd te schrijven, waarom weet ik ook niet. Dus vooral als je in tegenwoordige tijd wil gaan schrijven, moet je extra goed opletten.

zo zou ik het zelf aanpakken:

David doet langzaam zijn ogen open: 'wat was er gebeurd?' dacht hij bij zichzelf. 'Daarstraks liep ik nog rustig over straat en nu ben ik hier, hoe kan dat?'
Zijn hoofd spinde en alles leek hem pijn te doen. Hij voelde aan zijn achterhoofd en voelde een grote bult zitten onder een dikke substantie. Hij hield zijn hand voor zijn ogen. Hij zag nog altijd wazig en zijn beeld trilde, maar hij wist wat de substantie was... bloed.

"Au!",riep David plots hard, hij herinnerde zich iets, iets pijnlijks... maar wat?
Hij probeerde terug te denken aan wat er die avond gebeurd was, na het etentje was hij in de richting van huis gelopen, wat daarna? Oh ja, een oude man sprak hem aan.

Verder kwam de arme man niet, zijn zich verbeterde langzaam en hij probeerde om zich heen te kijken. Het was een grote lege kamer, vrij donker op het licht boven hem na. Hij zat tegenover een raar gestalte, hij kon niet plaatsen wat het was.



hier houd ik ermee op, 2 redenen, 1 ik wil niet je hele verhaal gaan veranderen, 2. ik ga zo naar bed :p.
spanning bouw je niet alleen op door actie en gevechten, spanningen zijn vragen. Wat ik hier schrijf is een poging zoveel mogelijk vragen te stellen. In dit geval vooral de vragen 'waar' en 'hoe' namelijk waar hij is en vooral hoe hij er gekomen is. Ik geef heel langzaam dingetjes weg, maar op zo'n manier dat je eigenlijk nog steeds maar weinig weet. Een vaak gezongen regel in liedjes luid dan ook: hoe meer ik te weten kom, hoe meer nieuwe vragen er komen. Dit dan wel in vele verschillende vormen.


een setting als deze is gemakkelijk duister te maken ;).
 

DeletedUser

Het verhaal is een beetje kort. Maar toch zit er wel een beter woordengebruik, verhaallijn en spanning in dan andere verhalen op dit forum.
Je gebruik iets te vaak '...'.

Dan ging het snel: Rian slaat Joah aan de kant en trekt David mee, wanneer Joey snel een stok pakt, maar toen kwam Joah en die trok David weer mee, Rian pakt zijn geweer, en dan...

Dit is een totaal kromme zin. Probeer maximaal drie gebeurtenissen in één zin te plaatsen. Sluit de zin af en open dan een nieuwe zin. Je gebruikt daar ook 'toen', wat helemaal niet in de zin past. Ik zou het zo doen: Dan ging het snel: Rian slaat Joah aan de kant en trekt David mee. Joey past snel een stok, maar wordt tegengehouden door Joah: hij trekt David mee. Rian pakt zijn geweer en dan...
Ik heb geleerd uit de boeken om vooral veel bijvoeglijke naamwoorden te gebruiken. Dat maakt het lezen interessanter. Ook zul je dan zien dat je verhaal al een stukje langer wordt. Geef wat informatie over bijvoorbeeld de stok die Joey pakt: Joey pakt snel een houten stok tussen het hooi vandaan die gebruikt werd om het resthooi bij elkaar te schrapen. Net voordat hij uithaalt houdt Joah hem tegen.

Je gebruikt ook tegenwoordige tijd en verleden tijd door elkaar (, waar ik ook kritiek op kreeg in mijn verhaal :p:( ...wanneer Joey snel een stok pakt, maar toen kwam Joah en die trok David...

Verder stonden er nog wat spelfoutjes in maar die heeft Dominator er al uitgehaald.
 

DeletedUser

Voor mij niks ben zelf ook christen.

Het verhaal is beetje kort!
 

DeletedUser

Veel mensen zeggend at het te kort is, maar dit is deel 1 he :)


en over verleden tijd en tegenwoordige: dit meost wel, kijk maar, anders krijg je een waggellopende zin :)


iemand een idee voor in deel 2?

een idee, geen tip

ik heb al een idee, maar dan word het wat langdradig denk ik
 

DeletedUser

Verhaal: Het contract [Deel 2]

Hoofdstuk 3: Mama...
David wilt nog steeds niet kijken, wat als papa... wat als hij iemand heeft vermoord? "Kom je?" hoort hij nog eens, zonder te weten dat hij al halfweg de trap is. "Waarheen?" vraagt David dan toch. "Naar een speciale plek." David hoort het goed, maar kan nog niet zeggen, of het nu zijn papa, of Bob is...
Even later opend David zijn ogen, hij zit naast Rian in de grote koets, hij vraagd zich stiekem af, waar hij heen word gebracht. Mischien naar de andere stallen? Of mischien naar de stad, die David tot nu toe altijd vermeed...

"We zijn er!" zegt Rian. "Waar zijn we?" Probeerd David, Tevergeefs
"Dit is de plek..." David onderbreekt Rian, "Waar mama is..." Even word het stil... "Vermoord, ja" Zegt Rian, met al zijn moed bij elkaar geraapt. "Wat moeten we nu doen?" Vraagd David. "Dat zien we wel..." Zegt Rian met een treurig toontje... "Vluchten?" vraagd David. "Ben je gek geworden?!" Snakt Rian terug, "Dan zijn we de boerderij kwijt!".

"Heb je hem vermoord, papa?" Vraagt David aan Rian. "De wind zal blijven razen, en het wter blijven stromen..." Zegt Rian tegen David. "Je hebt hem dus ver... vermoord?"
"Nee, hij is sterker dan ik dacht"
"Gelukkig! Anders werd je nu gezocht..." Zegt David opgelucht, hij wilt niet vragen wat hij kapotschoot, of wat hij doodde, dat zou hij nooit aankunnen. Hij wilt nog iets zeggen tegen Rian, maar wanneer hij zijn mond opent, ziet hij de sheriff en 2 soldaten naar hen toekomen... "Ik was het" Zegt Rian.
David kijkt toe naar hoe ze Rian meenemen, terwijl een traan over zijn kaak rolt... "Waarom... waarom toch mama?" Denkt hij in zichzelf...


WORD VERVOLGD
 

DeletedUser

Hoofdstuk 4 (deel 1:( Zwijgen als een graf

"We hebben niet genoeg bewijs" zegt een soldaat tegen Bob. Alles wat Bob deed, was mij aankaken. Ik, David, die net zijn vader verloor, en waarschijnlijk alleen met Joey moet gaan wonen... Waarom moest ik het zijn? Waarom moest ik mijn moeder verliezen? Waarom?

"Kom maar mee jochie, jouw beurd" Vol woede en toch treurig, volg ik de soldaat, ik zwijg als een graf... "Zo, wat heb jij te zeggen?" Vraagd de soldaat zonder ook maar om te kijken naar David. David zwijgd: Hij kijkt weg, en kijkt nooit naar de grote, gespierde, soldaat. "Nog 1 keer: wat heb jij te zeggen jochie?!" Probeerd de gespierde tandenstoker nog eens. David zwijgd en giecheld met zijn nieuwe woordje: gespierde tandenstoker, haha! "Wat valt er te giechelen?" Zegt de gespierde tandenstoker wanneer hij zijn arm al omhoog haald, klaar om David te slaan, maar Bob houd hem nog tegen... "Hij zwijgd nu al, maar we moeten hem ook niet eeuwig laten zwijgen..." Zegt Bob wanneer hij met zn macht de arm terug naar beneden duwt. "Voer hem maar weer weg, soldaat" Besluit Bob dan toch. "Komt voor elkaar!" Grinnikt de tandenstoker.

"Waarom is popo meegenomen?" Vraagd Joey ongerust. "Weet ik niet" Biecht David op "Jij weet het wel...". "Niet waar!" Roept Joey terug. "Ik was bewusteloos, weet je nog?!" Joey weet natuurlijk niet dat David zijn goen sloot... Hoe dom van David... "Nee, ik, ik sloot mijn ogen, van angst" zegt David. "Papa komt wel weer vrij" Probeerd David. "Niet waar! Popo komt niet terug! ik ben er bijna zeker van!" Slaat Joey het lichtstraaltje weg.
Toen was het stil... doodsstil... alle woorden waren gezegd die dit veroorzaakten... alles was een zwart gat...

DIT HOOFDSTUK IS IN 2 DELEN!
 

DeletedUser

Hoofdstuk 3: Mama...
David wilt nog steeds niet kijken, wat als papa... wat als hij iemand heeft vermoord? "Kom je?" hoort hij nog eens, zonder te weten dat hij al halfweg de trap is. "Waarheen?" vraagt David dan toch. "Naar een speciale plek." David hoort het goed, maar kan nog niet zeggen, of het nu zijn papa, of Bob is...
Even later opend David zijn ogen, hij zit naast Rian in de grote koets, hij vraagd zich stiekem af, waar hij heen word[color=green[t[/color] gebracht. Mischien naar de andere stallen? Of misschien naar de stad, die David tot nu toe altijd vermeed...

"We zijn er!" zegt Rian. "Waar zijn we?" Probeerd David, Tevergeefs
"Dit is de plek..." David onderbreekt Rian, "Waar mama is..." Even wordt het stil... "Vermoord, ja" Zegt Rian, met al zijn moed bij elkaar geraapt. "Wat moeten we nu doen?" Vraagd David. "Dat zien we wel..." Zegt Rian met een treurig toontje... "Vluchten?" vraagd David. "Ben je gek geworden?!" Snakt Rian terug, "Dan zijn we de boerderij kwijt!".

"Heb je hem vermoord, papa?" Vraagt David aan Rian. "De wind zal blijven razen, en het water blijven stromen..." Zegt Rian tegen David. "Je hebt hem dus ver... vermoord?"
"Nee, hij is sterker dan ik dacht"
"Gelukkig! Anders werd je nu gezocht..." Zegt David opgelucht, hij wilt niet vragen wat hij kapotschoot, of wat hij doodde, dat zou hij nooit aankunnen. Hij wilt nog iets zeggen tegen Rian, maar wanneer hij zijn mond opent, ziet hij de sheriff en 2 soldaten naar hen toekomen... "Ik was het" Zegt Rian.
David kijkt toe naar hoe ze Rian meenemen, terwijl een traan over zijn kaak rolt... "Waarom... waarom toch mama?" Denkt hij in zichzelf...


WORD VERVOLGD

Het rode is iets wat je fout het geschreven. Het groene is iets wat je bent vergeten.
 

DeletedUser

Hoofdstuk 4 (deel 1:( Zwijgen als een graf

"We hebben niet genoeg bewijs" zegt een soldaat tegen Bob. Alles wat Bob deed, was mij aankaken. Ik, David, die net zijn vader verloor, en waarschijnlijk alleen met Joey moet gaan wonen... Waarom moest ik het zijn? Waarom moest ik mijn moeder verliezen? Waarom?

"Kom maar mee jochie, jouw beurd" Vol woede en toch treurig, volg ik de soldaat, ik zwijg als een graf... "Zo, wat heb jij te zeggen?" Vraagd de soldaat zonder ook maar om te kijken naar David. David zwijgd: Hij kijkt weg, en kijkt nooit naar de grote, gespierde, soldaat. "Nog 1 keer: wat heb jij te zeggen jochie?!" Probeerd de gespierde tandenstoker nog eens. David zwijgd en giecheld met zijn nieuwe woordje: gespierde tandenstoker, haha! "Wat valt er te giechelen?" Zegt de gespierde tandenstoker wanneer hij zijn arm al omhoog haald, klaar om David te slaan, maar Bob houdt hem nog tegen... "Hij zwijgd nu al, maar we moeten hem ook niet eeuwig laten zwijgen..." Zegt Bob wanneer hij met zijn macht de arm terug naar beneden duwt. "Voer hem maar weer weg, soldaat" Besluit Bob dan toch. "Komt voor elkaar!" Grinnikt de tandenstoker.

"Waarom is popo meegenomen?" Vraagd Joey ongerust. "Weet ik niet" Biecht David op "Jij weet het wel...". "Niet waar!" Roept Joey terug. "Ik was bewusteloos, weet je nog?!" Joey weet natuurlijk niet dat David zijn goen sloot... Hoe dom van David... "Nee, ik, ik sloot mijn ogen, van angst" zegt David. "Papa komt wel weer vrij" Probeerd David. "Niet waar! Popo komt niet terug! ik ben er bijna zeker van!" Slaat Joey het lichtstraaltje weg.
Toen was het stil... doodsstil... alle woorden waren gezegd die dit veroorzaakten... alles was een zwart gat...

DIT HOOFDSTUK IS IN 2 DELEN!

Het rode is iets wat je fout hebt geschreven. Het groene is iets wat je bent vergeten.
Als net je vader is meegenomen en je moeder is vermoord, ga je denk ik niet giechelen om een woordje. Dan ben je eerder zwaar depri.

Verder, wat ik ook in het vorige hoofdstuk zag, je moet beter op de uitgangen van de werkwoorden letten.
En in het laatste stukje gebruik je zeven keer '...'
 

DeletedUser

Het rode is iets wat je fout hebt geschreven. Het groene is iets wat je bent vergeten.
Als net je vader is meegenomen en je moeder is vermoord, ga je denk ik niet giechelen om een woordje. Dan ben je eerder zwaar depri.

Verder, wat ik ook in het vorige hoofdstuk zag, je moet beter op de uitgangen van de werkwoorden letten.
En in het laatste stukje gebruik je zeven keer '...'

dat moet ook :S

maar ik ben slecht op uitgangen ik oefen er al lang op

en in het 2de stuk van dit hoofdstuk komt pas dat zijn moeder al lang geleden is vermoord, en zijn vader komt daar dan ook "vrij"
 

DeletedUser

ik zal wat tips geven...

tip 1. maak het wat langer(hoofdstukken)
tip 2. in de inleiding leer je de hoofdpersoon kennen! dat is hiet niet het geval
tip 3. het gaat wat te snel.

en niet echt een goed verhaal. maar blijf doorgaan:rolleyes: je maakt er nog wel wat van
 
Bovenaan